Oktober 2007

2007-Oktober


bionaz okt 2007 007.jpg bionaz okt 2007 038.jpg bionaz okt 2007 039.jpg bionaz okt 2007 042.jpg bionaz okt 2007 044.jpg bionaz okt 2007 082.jpg bionaz okt 2007 084.jpg bionaz okt 2007 086.jpg bionaz okt 2007 126.jpg bionaz okt 2007 134.jpg bionaz okt 2007 135.jpg bionaz okt 2007 136.jpg bionaz okt 2007 138.jpg bionaz okt 2007 143.jpg bionaz okt 2007 148.jpg bionaz okt 2007 165.jpg bionaz okt 2007 166.jpg bionaz okt 2007 167.jpg bionaz okt 2007 168.jpg

 

In de eerste week van oktober 2007 is Arjen met zijn collega beeldhouwer Ben Blaauw een week in Bionaz geweest. Het is vermoedelijk de laatste keer vóór de geplande realisatie van het bivak (zomer 2008) zal plaatsvinden dat de voorzitter nog kans heeft voor overleg naar Bionaz te gaan. Dit in verband met zijn verhuis en verbouwingsplannen. Daarom is vooraf uitdrukkelijk de wenselijkheid uitgesproken deze week de Italiaanse architect te kunnen ontmoeten die de officiële tekeningen zal gaan maken van de hut.


Naast de diplomatieke missie heeft Arjen zich dit keer met Ben als tochtgenoot geen sportief doel gesteld. Wel andere doelen en mogelijkheden nu er twee gelijkgerichte zielen samen op pad zijn…….. land-art maken!
Het wordt een bijzondere week waarin gesprekken gaan over vorm, kleur van het landschap en rotsformaties, toelatingseisen bij kunstroutes, werkprocessen en levenservaringen van twee mannen van 47 en bijna 70 jaar. Een eerder spirituele dan sportieve week hoewel Ben daar misschien anders over denkt als hij zich de wandelingen naar Pra de Dieu en Rifugio Vit. Emanuel herinnert.


De eerste dag in Bionaz wordt het duidelijk dat de gemeente-ambtenaren en andere mensen die we willen spreken het druk hebben.
En de architect… die was nog niet bekend…
Dat schiet lekker op maar burgemeester Armando Chentre laat weten dat er een calculatie is gemaakt en er andere ontwikkelingen te melden zijn die zijn collega ambtenaren later die week met ons zullen bespreken.

Tussen de geplande vergaderingen zit voldoende ruimte voor een uitstapje naar het Gran Paradiso en onze (= Ben en Arjen) gezamenlijke artistieke uitingen.
De zon schijnt en het weerzien met Dirk van La Bâtise doet ons goed. Het voelt alsof het een thuiskomst is!

Hieronder een verslag van besprekingen met de gemeente Bionaz (loco burgemeester en drie andere ambtenaren), met Ing. Luca Frutaz van houtbouwbedrijf Chenevier en als laatste met de burgemeester van Bionaz, Armando Chentre zelf.

 

 

Gemeente Bionaz.

  • Technicien Francesco Pascuzzi toont ons een calculatie voor het project 'Bivacco Valpelline' waarin men is uitgegaan van een recentelijk gebouwde hut van dezelfde omvang. Het totaalplaatje is uiteindelijk met 30% verhoogd omdat voor ons ontwerp kromme dakspanten gemaakt moeten worden. Belangrijk verschil met onze eigen calculatie is dat er nu van wordt uitgegaan dat het project volledig door de aannemer zal worden uitgevoerd. Hierdoor komt de prijs hoger uit dan wij zelf tot nu toe berekend hadden.
  • Direct daaraan gekoppeld komt de opmerking van onze zijde dat we toch graag onze vrijwilligers in de bouw inzetten. Enerzijds om de kosten juist te kunnen drukken en anderzijds omdat de mensen die zich hebben aangemeld het ook zo’n bijzondere ervaring vinden om op die locatie aan dit bivak te kunnen bouwen of meehelpen te realiseren. Samenwerking was en is tenslotte een doelstelling van het project! Aspecten van veiligheid, verantwoordelijkheid en verzekering voor dit soort werkzaamheden komen ter sprake. Onze wens wordt begrepen en er wordt een voorstel gedaan om óf een regel in de statuten van de Stichting op te waarin wordt verklaard dat vrijwilligers op eigen risico op de bouwlocatie werkzaam zijn óf er wordt voor de betreffende mensen een passende verzekering voor die dagen afgesloten.
  • Kosten voor productie van zaken uit het interieur als tafels, banken, stoelen, kast en ladders zouden in mindering gebracht kunnen worden als het aanbod van de technische school nog van kracht is.
  • Er is contact tussen de gemeente Bionaz en houtbouwbedrijf Chenevier die in dit soort werkzaamheden veel expertise heeft. We mogen er voorzichtig vanuit gaan dat  dit bedrijf de leverancier en uitvoerder wordt van het project. We zullen later deze week nog een bespreking met Chenevier hebben.
  • Er wordt ons verzocht de acte van oprichting van de Stichting Bivacco Valpelline en de inschrijving bij de Kamer van Koophandel op te sturen aan de gemeente Bionaz.
  • De toiletvoorziening zal een aparte cabine worden met septic tank. Omdat de watervoorziening in de late zomer problematisch is zal er naar een oplossing gezocht worden. Er worden binnen de vergadering allerlei opties genoemd maar het blijft bij brainstormen.

 

Houtbouwbedrijf Chenevier.

 

  • De heer Luca Frutaz van houtbouwbedrijf Chenevier excuseert zich omdat hij later dan afgesproken bij het bedrijf aankomt. Hij komt recht van een bouw locatie op 3500 meter hoogte: uitbreiding van Rifugio Mantova in de Monte Rosa. Trots laat hij enkele foto’s zien van het bouwproces. En ook hier: kromme dakspanten! Prachtig!
  • Het hele gesprek staat in het teken van het ontbreken van de architect. We bieden onze excuses aan en leggen uit dat we er echt druk op gezet hebben maar helaas... Luca laat weten dat prijsberekening en constructie geheel afhankelijk zijn van gedetailleerde gegevens van de architect. Hij laat ons verder weten dat de procedure van keuring voor vergunningen goed in acht genomen moet worden en dat de deadline in de maand maart ons op de hielen zit. We weten het en zullen het nogmaals aan de burgemeester duidelijk maken.
  • Met betrekking tot de opbouw van de wanden doet Luca nu een ander (en in mijn ogen realistischer) voorstel dan een jaar geleden: een geïsoleerde wand met aan de buitenzijde een duurzame buitenkwaliteit OSB plaatmateriaal en aan de binnenzijde afgewerkt met planken (een naaldhout soort). Zo wordt nu bij Rifugio Mantova ook gewerkt.
  • De opbouw van het fundament ziet Luca anders dan tot nu toe Sergio Petey ons heeft voorgesteld. Puur beton door een helicopter aangevlogen lijkt in ieder geval een te dure optie. Sergio heeft goede ervaring met het opmetselen vanuit plaatselijk gevonden natuursteen. Het wordt nog besproken.
  • Enkele bouwkundige details worden besproken zoals mijn wens het hoogste slaapdeel boven de deur volledig zwevend te maken zonder vertikale steunbalk in het midden, vergroting van de leefruimte en een verandering van de achterzijde van de hut om de kromming van de dakspanten minder agressief te maken. De laatste wijziging levert tevens meer ruimte op aan het voeteneind en het model heeft hierdoor aan design gewonnen (zie tekeningen).
  • Als laatste willen we toch graag ook van zijn kant een prijsindicatie. Hij laat een berekening zien van een beperkt deel van de bouw. Als we laten weten dat de gemeente Bionaz een totaal plaatje heeft gemaakt is hij erg nieuwsgierig. Omdat we zelf ook wel benieuwd zijn naar de waarde van deze calculatie komt ie op tafel. Per berekende post voorzag hij enkele verschuivingen maar het totaalbedrag was heel realistisch. Ik voeg er aan toe dat er wellicht nog een sponsoring te verwachten zou kunnen zijn voor dit bijzondere project van de Firma Chenevier...? Die deur zit niet op slot maar we moeten niet te veel verwachten...

Burgemeester Armando Chentre.

 

  • Een enthousiaste begroeting zoals altijd. En vergezeld door excuses dat hij het die week juist zo druk heeft gehad. Ik laat hem direct maar weten... en de tijd dringt, ook al lijkt het nog aardig zomers op dat moment.
    Jawel...! Zomer 2008 is en blijft zijn doel ons project te realiseren.
  • Ik laat hem het rekensommetje van de procedure van keuring van tekeningen weten maar hij laat op rustige toon weten dat de architect begin november als aandachtspunt op zijn agenda staat. Hij zal deze verzoeken zijn werk in nauw contact met mij te doen mbt de vormgeving.
  • Omdat ik eerder al gemeld had dat de stichting is uitgenodigd het project te komen toelichten op het hoofdbureau van de NKBV voor het Hutten Ondersteunings Fonds en het dagelijks bestuur vraagt hij wat ik financieel verwacht. Ik leg uit voor de volledige 30% te willen gaan, ook al is de prijs nu hoger komen te liggen door de uitvoering door een aannemer.
  • De rol van de vrijwilligers van de stichting komt ook hier ter sprake. Ik vertel over ons gesprek met zijn collega’s en de oplossing voor het probleem van verantwoordelijkheid en verzekering. Hij komt met een ander punt.
    Hij vindt het erg moeilijk om de keiharde waarde in te kunnen schatten van de inzet van onze vrijwilligers. Wat zal het een aannemer aan tijd schelen als jullie daar aanwezig zijn en welke garantie levert het om vooraf een goede prijsberekening te maken? Ik antwoord hem dat hij daarvoor op tijd met keiharde data van uitvoering moet komen. Misschien een meer Nederlandse gedachtegang maar een goede planning lijkt me noodzakelijk om mensen een week of langer gegarandeerd op die plek in te kunnen zetten! Aanbod genoeg maar we willen het dan wel op tijd weten!
    Omdat ik een beetje voel aankomen dat de doelstelling van samenwerking en de wens van veel vrijwilligers op die locatie mee te mogen bouwen op de tocht komen te staan onderstreep ik die planning nog eens voor hem en geef nog een tweede optie aan. In dat geval laten we de prijs zoals die gemaakt is door de aannemer en kunnen onze mensen alsnog assisteren en deelgenoot worden van dit bouwproject.
  • Armando voegt er een praktisch verzoek aan toe. Hij zou graag het pad naar het bivak volledig nieuw bewegwijzerd en gerestaureerd willen hebben komende zomer. Is dat iets voor de Stichting? Dat lijkt me en mooie klus mits we daarmee niet van de bouw worden gehaald!

Als ik na een warm afscheid het gemeentehuis verlaat heb ik zo’n vermoeden dat ik vóór de zomer nog wel een keer terug zal komen voor een overleg met de architect of met Armando. Het is duidelijk dat we in een eindfase van voorbereiding komen waarin life-contact toch wel het beste blijkt te werken.
Op naar de laatste fase!