.jpg){kind=small}
Juli 2007
2007-Juli
Als ik (lees: Arjen Bakermans) begin juli 2007 arriveer op de camping van Bionaz is het er muisstil en koud. Geen mens te bekennen op deze prachtige plek. Verse sneeuw op de hoogste bergtoppen. De eerste dagen iedere ochtend opnieuw. In april was het warmer dan nu, bedenk ik me... Als we het er met Dirk van La Bâtise over hebben kijkt hij er somber bij: het wil maar geen zomer worden! Toch proosten we samen op onze aankomst in Bionaz.
Openluchtvergadering. - Het originele ontwerp van het bivak is nu definitief goedgekeurd. Daar ben ik blij mee want dit is wel iets wat in belangrijke mate het hart van het project vormt. Niet alleen de functionaliteit maar ook de vormgeving telt in dit geval. Het afwijkende model heeft zijn tijd nodig gehad om het vertrouwen te krijgen. Wel wordt de uitdrukkelijke voorkeur gegeven aan een Italiaanse architect voor de officiële tekeningen die bij de regio moeten worden ingediend voor de vergunningen. Dit om toetsing door de ambtenarij en eventuele bijstellingen sneller en makkelijker te laten verlopen. Er zal voor gezorgd worden dat ik in contact kom en blijf met de betreffende architect zodat er een goede communicatie zal zijn over hoe we het precies willen. Ik hoop de architect in oktober al te ontmoeten voor een eerste bespreking. - Er wordt nogmaals gevraagd naar de omvang van ons financiële aandeel in dit project. Zoals bekend zal de regio Aosta 70% van de kosten voor haar rekening nemen. Ik geef aan dat de Stichting haar uiterste best zal doen de resterende 30% te kunnen aanvullen. Hierbij gaan we uit van cijfers die onze penningmeester maakte naar aanleiding van een begroting van een recentelijk gebouwd bivak van dezelfde omvang. Ik laat de burgemeester verder weten dat we regelmatig financieel gesteund worden door particulieren, sponsorring vanuit het bedrijfsleven erg moeilijk op gang komt maar dat we onze belangrijkste subsidie verwachten van de NKBV die erg enthousiast is over dit initiatief. - Armando wil die week nog een bezoek brengen aan houtbouwbedrijf Chenevier waar wij al eerder goed contact mee hebben gehad met betrekking tot ons ontwerp. Dit bedrijf is specialist op het gebied van het werken met helikopters, bouwen van bivakhutten in de regio en is verder enthousiast over een samenwerking met de vrijwillige bouwvakkers die zich inmiddels bij de stichting hebben aangemeld. Een paar dagen later laat de burgemeester weten met de tekening bij het bedrijf geweest te zijn met het verzoek een offerte te maken voor de bouw van het bivak. Omdat de ideeën over de opbouw van de wanden van het bivak bij de bouwkundige van Chenevier nog verschillen van die van de berggidsen is dit nog een punt van aandacht en overleg. - Uiteindelijk zal Armando het kostenplaatje zo nodig completeren met posten die mogelijk aan de lijst ontbreken (zoals matrassen en dekens, fundament en inrichting) en deze gegevens verwerken in een officieel document met alle gegevens en afspraken die we in dit project hebben vastgelegd. Dit zal ons zo spoedig mogelijk worden opgestuurd. Wij kijken bijzonder uit naar dit document dat voor de NKBV en andere potentiële sponsors van belang zullen zijn. Zo was hij de afgelopen jaren druk bezig met lobbyen, aanvragen, financiën regelen en onderzoek doen met betrekking tot het plaatsen van lawinehekken hoog boven in het Valpelline. Het dal heeft in het verleden al eens te maken gehad met een lawine en een modderstroom maar dit feit geeft de gemeente geen voorsprong op de wachtlijst van aanvragen uit de regio.
Twee dagen later zie ik onverwacht de burgemeester van Bionaz Armando Chentre mijn tent voorbij joggen aan de oever van het Lago Lexert. Er volgt een enthousiaste begroeting en we spreken af dat we elkaar zeer binnenkort zullen treffen om een aantal zaken nu definitief af te spreken en te beslissen. Hij kijkt er serieus bij en tijdens het overleg waar ook mevrouw Vanda Barailler bij is, blijkt ook direct dat er spijkers met koppen geslagen gaan worden. Er wordt nu constructief gewerkt aan de voorbereidingen voor de realisatie van het bivak in de zomer van 2008. Hieronder een kort verslag van een vergadering in de openlucht:
Het Bergland: alles in de juiste context...
Natuurlijk zouden we deze gegevens graag in een eerder stadium hebben gehad. Maar als ik een week later een meer persoonlijk en informeel gesprek heb met Armando blijkt uit zijn verhaal dat het leven in het bergland soms andere prioriteiten stelt dan de organisatie omtrent de bouw van een nieuw bivak. Soms zijn die zelfs van levensbelang.
Een ander punt van actuele aandacht is het internationaal befaamde langlauf- en biatlonparcours. Op dit moment worden de mogelijkheden daarvan uitgebreid. Met name een sneeuwkanon is sinds de zachte winter van afgelopen jaar een grote wens van Armando. Als het dan tenminste maar gaat vriezen..., voegt hij er snel aan toe.
Het is zeker niet de wens van de burgemeester van dit rurale, stille dal een tweede Cervinia te maken. De rust in het dal is hem veel waard maar de bekende plaatselijke biatlon levert het dal jaarlijks een stukje inkomen en schaadt het karakter van de vallei niet.
Als laatste vertrouwt Armando mij een grote droom toe die hem ook al een tijdje flink bezig houdt. Hij onderzoekt de mogelijkheden een veerboot op het Lago di Place Moulin te laten varen voor de toeristen. Geen blaren meer lopen naar Prarayer maar per boot als door een 'Noorse Fjord', zo mijmert de burgemeester van Bionaz met vastberaden blik.
En natuurlijk ook de jarenlange wens op Pra de Dieu ooit een bivak te gaan bouwen. In 2008 gaat het gebeuren, tot vreugde van alle betrokkenen!!
Verdere ontwikkelingen en gebeurtenissen.
Als laatste herinner ik mij een vraag van Armando tijdens een etentje dat Vanda en hij ons aanboden: "Ben je nu op vakantie of is het een werkbezoek voor het bivacco?"
Op 11 September 2007 vertrekt de groep naar Nepal. Wij wensen hen veel succes!!
Ik hoef niet lang te denken: het is vakantie want eigenlijk is 'werk' niet het goede woord voor zo’n prachtig project...Chin, chin!!